મકર સંક્રાતિ આવી રે !
મકર સંક્રાતિ આવી રે, આકાશે શરતો લાગી રે,
સૂરજ ઊગ્યોને સૂરતા જાગી રે,
રંગબેરંગી પંતગો લહેરાતાં,
મંદ મંદ સમીરે અસવારી રે.
ધીમે ધીમે પંતગ હવાની ખોજમાં,
સરસર સરકીને ચગનારી રે,
પ્રભાતનાં પ્રહરે પોઢેલા પોયરાની નિંદરા ,
ઝબકીને ભ્રમણા ભાંગી રે.
મનગમતા સૌ ગીતડાં ગાતાં રે,
સૂરનો નાદ ચિચિયારીઓમાં છવાયો ,
ઊંચે જોતાં પાંપણોના પોપચાં ખૂલતાં,
આવી ત્યાં જ રાત અંધારી રે.
હૈયામાં હરખ હિલોળે ઝૂલતાં ત્યારે,
વળતાં પહોરની લગની લાગી રે.
– શામજી બાબરિયા ‘શ્યામ’
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
