માલિકી ભાવ નથી તેથી તે પરબારું કરે છે,
બેઘર દીવો જ્યાં મુકો ત્યાં અજવાળું કરે છે.
મધ્યાહને જ દીપશિખા સોંપી દયો આગામીને,
સૂર્ય પણ સાંજ પડ્યે તો પાછું ફરવાનું કરે છે.
હોય રાજા કે રંક તે શોધી જ લ્યે છે લક્ષ્યને,
કર્મફળને તો જે કરવાનું હોય તે કરવાનું કરે છે.
આ દિલ,આ દર્દ,આ પ્રેમ, આ મમતા, આ મૈત્રી,
નવા નવા નામે યુગોથી માયા છેતરવાનું કરે છે.
આહાર,નિદ્રા,ભય,મૈથુન,રાગદ્વેષ,મોહમાં ફસી,
માનવી જાતે જ પોતાનાં મોક્ષને નડવાનું કરે છે.
મિત્તલ ખેતાણી
મોટા ભાઈને પગલે-પગલે, ચાલે જે નાનો ભાઈ, અંતરથી જે અનુસરે, અનુજ એ કહેવાય. રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ, લક્ષ્મણ વનમાં જાય. શત્રુઘ્નને...
સ્વાર્થ વધ્યા ને સંવેદના ખૂટી,કોના વાંકે? મોહ વધ્યો ને મમતા છૂટી,કોના વાંકે? સંબંધોની દોર છે તૂટી, કોના વાંકે? વ્હાલની એ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
