ભૂલકાંઓનો ખરો દરબાર છે શેરી,
કાલી કાલી ભાષાનો ગુંજારવ છે શેરી.
એ ઝઘડવું રિસાવુંને પાછું મનાવું,
એ કીટ્ટા એ બુચાનું ખેંચતાણ છે શેરી.
બે આંખોનું ચાર થવુ અને ઝબકવું,
શૈશવથી યૌવનનો પગરવ છે શેરી.
શેરીને આંખોમાં ભરતી ઓટલાસભા,
એની હળવી વાતોમાં ઉજાગર છે શેરી.
કેટલી વાતોની વાલપ ઉરમાં ભરી,
કેટલી કહાનીઓની જણતર છે શેરી.
મનુ શ્રીમાળી
शर्मा के यूँ न देख अदा के मक़ाम से अब बात बढ़ चुकी है हया के मक़ाम से तस्वीर खींच...
મોટા ભાઈને પગલે-પગલે, ચાલે જે નાનો ભાઈ, અંતરથી જે અનુસરે, અનુજ એ કહેવાય. રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ, લક્ષ્મણ વનમાં જાય. શત્રુઘ્નને...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
