શબ્દનાં ચહેરા ઉપર આહ્લાદ છે,
મૌનનો મોઘમ સ્તરે સંવાદ છે.
થનગને છે અક્ષરો કાગળ ઉપર,
છે, કલમમાં એટલો ઉન્માદ છે.
કલ્પનાની પાંખ પર ઊડે છે મન,
સ્વપ્નનો ચિતાર છે, આસ્વાદ છે.
શબ્દ, કાગળ ને કલમનાં શહેરમાં,
સંપદા મારી બધી આબાદ છે.
અતલસી ઓઢે છે વસ્ત્રો અર્થનાં,
આ ગઝલમાં બ્રહ્મ સરખો નાદ છે.
ચહેરા પાછળ ચહેરા પાછળ ચહેરા. સાચ ઉપર આ દંભ,જૂઠના કેટકેટલાં પહેરા. માણસને ના કોઈ ઓળખે. હજાર એના મહોરાં. ચકચકતી એ...
જાણે કે ચોરોએ આખુંયે ઘર લૂંટ્યું હોય છે, મનમાં આવેલું સ્વપ્ન એવું જ તૂટ્યું હોય છે. વીતતી રાતને કોરી ખાય...
રાત જશેને સવાર આવશે , માની લઉ હું ? વરસ નવું દમદાર આવશે , માની લઉ હું ? સૂરજને હું...
માનવનો દેહ લઈને, માનવ બની શક્યો કે? સૌને પૂછે ભલે તું, ખુદને પૂછી શક્યો કે? તારી જ આજુબાજુ, લાખ્ખો રડી...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
