સૌમ્ય કરુણાનો અમર અવતાર સ્ત્રી,
માનવીની જાતનું અભિમાન સ્ત્રી,
પ્રાણ જે પાછા લઈ આવે તે હઠ,
એક નજર જેની અમી વણઝાર સ્ત્રી,
બાળના જીવનનો તારણહાર જે,
દિલ તેનું માતૃત્વનો રસથાળ સ્ત્રી,
મર્દ જો કેવાય ઝંઝાવાત તો,
વ્યાધિ વેળા છે અટલ બળવાન સ્ત્રી,
ઝટ પ્રણય સઘળો તે ન્યોછાવર કરે,
શાંત કુદરત જેમ છે ધનવાન સ્ત્રી,
ધન્ય જીવન થાય એક દર્શન થકી,
માણસાઈનું પ્રમુખ સન્માન સ્ત્રી
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
