એક અક્ષર બોલતાં ખીલી જવાશે ,
‘મા’ કહું તો એકદમ મ્હેકી જવાશે.
ધ્યાનથી માનો ચહેરો જોઈ લેજો –
સાર ગીતાનો તરત સમજી જવાશે.
ત્યાં જ કાશી, ત્યાં જ કાબા, ત્યાંજ વૈકુંઠ ;
એક ખોળામાં બધું પામી જવાશે.
ગોદડીમાં સાડલા જો હોય માના,
સોડ લેતાં સ્હેજમાં ઊંઘી જવાશે.
ઠેસ વાગે સાંઇઠ વર્ષે જો અચાનક-
તોય જોજો ‘ઓઈ મા !’ બોલી જવાશે.
– ભારત ભટ્ટ “પવન”
ફૂલને ક્યાં કાયમ ભ્રમર સંગત હોય છે, ગૂંજન કરી એ ચૂમે એની રંગત હોય છે. વૃત્તિથી નાહક કેવો બદનામ થયો...
ઝેરનો પ્રશ્ન ક્યાં છે, ઝેર તો હું પી ગયો, આ બધાને એ જ વાંધો છે કે હું જીવી ગયો. હું...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
