સાદી ગઝલ મહોબત આકારતી કહો;
પુષ્પો પરાગ સરખી સત્કારતી કહો.
ઝાંખપ વધે એ પહેલાં આલાપતી કહો;
ગરવી ગઝલ ચહેરો મલકાવતી કહો.
આ સાંજ ઊતરી આવી ભીનાં લિબાસમાં–
તો પણ શરાબી આંખો છલકાવતી કહો.
ઝાકળનાં ઝીણાં વસ્ત્રો ધારણ કર્યાં પછી–
ફૂલોની વાતચીતો લલકારતી કહો !
મદમસ્ત મય હશે કે મદમસ્ત આ મિરાત?
દોસ્તો, ગઝલ કો’ તરતી ને તારતી કહો !
જામોમીના છલકતાં તારાં અવાજમાં–
પીએ નહીં પરંતું પાતી રતિ કહો !
આવ્યાં છીએ જ રમતાં રમતાં ન રહી જશું–
એ ચીજ છું જ જેને સાચી ગતિ કહો !
~ ગુણવંત ઉપાધ્યાય
ફૂલને ક્યાં કાયમ ભ્રમર સંગત હોય છે, ગૂંજન કરી એ ચૂમે એની રંગત હોય છે. વૃત્તિથી નાહક કેવો બદનામ થયો...
ઝેરનો પ્રશ્ન ક્યાં છે, ઝેર તો હું પી ગયો, આ બધાને એ જ વાંધો છે કે હું જીવી ગયો. હું...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
