હરિયાને
ક્યાં તું જુએ છે જે છે જોવાનું હરિયા?
મારે તો કાયમનું છે રોવાનું હરિયા!
મૂકી માથાકૂટ મને મેળવવાની મેં!
શાને મેળવવું જે છે ખોવાનું હરિયા?
પાંપણના તોરણ પર લટકેલાં મોતીને
છેદ કર્યા પણ રહી ગયું પ્રોવાનું હરિયા!
ફાટેલું પ્હેરણ કાઢી, પાછું પહેરું છું!
રોજ રોજ ઉઠી જઇને ધોવાનું હરિયા!
હું તો સાચ્ચેસાચ ઉભો છું તારી સામે!
દે પ્રમાણ મુજને તારા હોવાનું હરિયા!
– હરિહર શુક્લ
મોટા ભાઈને પગલે-પગલે, ચાલે જે નાનો ભાઈ, અંતરથી જે અનુસરે, અનુજ એ કહેવાય. રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ, લક્ષ્મણ વનમાં જાય. શત્રુઘ્નને...
સ્વાર્થ વધ્યા ને સંવેદના ખૂટી,કોના વાંકે? મોહ વધ્યો ને મમતા છૂટી,કોના વાંકે? સંબંધોની દોર છે તૂટી, કોના વાંકે? વ્હાલની એ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
