जाने अनजाने जाने कैसे ख्वाब सज़ा बैठे..
जिसे मोहब्बत का मतलब भी नहीं मालूम था..
उसी से दिल लगा बैठे…
रईस थे हम की सुकून था, चैन था पास हमारे…
धीरे-धीरे हम सब कुछ अपना गवा बैठे..
बहते रहें अश्क़ आँखोँ से दिनों रात में…
कत्ल कर के अपने ही ख़्वाबों को..
टूटती उम्मीदों के निचे दबा बैठे…
जिसे मोहब्बत का मतलब भी नहीं मालूम था..
कमबख्त उसी से दिल लगा बैठे…!!
– Manas Dudhani
भारत की संस्कृति का संगम। तीन रंग का अपना परचम । केशरिया कश्मीर की घाटी, की सोंधी सी रंगत लेकर...
चली-चली रे पतंग मेरी चली रे चली बादलों के पार, हो के डोर पे सवार सारी दुनिया ये देख-देख जली...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
