Tag: અનિલ ચાવડા

ગઝલ ખીંટીઓ વિશ્વાસની ખોડાઈ છે, એની પર શંકાઓ લટકાવાઈ છે! એક તો રસ્તા જ છે વાંકાચૂકા, ને વળી પગની અવળચંડાઈ ...

સૌ પ્રવાસીઓને એની જાણ છે; આપણે બેઠા એ ખોટું વ્હાણ છે! કોઈ તલસે શ્વાસ ચાલુ રાખવા, કોઈને ચાલે છે એ ...

શબ્દ નૈ, સંકેત નૈ, જે પૂછવું તે પૂછવું કઈ રીતથી? આંસુ જે ક્યારેય પણ આવ્યું જ નૈ તે લૂછવું કઈ ...

આ 208ની ઝડપે દોડતું 108નું શહેર છે આમ ઓગળી ગયેલું ને આમ ગાંઠનું શહેર છે ‘જબ કૂત્તે પે સસ્સા આયા’ની ...

દીકરા સાથે રહેવા મા હૃદયમાં હર્ષ રાખે છે. દીકરો બીમાર મા માટે અલગથી નર્સ રાખે છે. સ્હેજ અડતાંમાં જ દુઃખો ...

સંપ માટીએ કર્યો તો ઈંટ થઈ, ઈંટનું ટોળું મળ્યું તો ભીંત થઈ. કાન તો કાપી લીધા’તા ભીંતના, તો પછી આ ...

શ્વાસ નામની સિમેન્ટ લઇને જીવન ચણવા બેઠા અમે રાતનું સૂપડૂં લઇ અંધાર ઊપણવા બેઠા આટલો પણ વિશ્વાસ ન’તો શું મારી ...

કાયમી પીડા મને તેં સાંખવાનું કામ સોપ્યું, આગ કાગળના પડીકે બાંધવાનું કામ સોંપ્યું. છું પ્રથમથી શ્વાસનો રોગી અને પાછું ઉપરથી, ...

જો કહું તો માત્ર પટપટ થઈ રહેલી પાંપણો છીએ વધારે કૈં નથી, ને સમયના દાંત ચોખ્ખા રાખવાના દાંતણો છીએ વધારે ...

કોઈ અડક્યું તો કમાલ થઈ ગઈ, ભીતર ધાંધલધમાલ થઈ ગઈ. કોઈ આંખ જો ભીની થઈ તો, કોઈ આંગળી રૂમાલ થઈ ...