Tag: ઇન્દુલાલ ફૂલચંદ ગાંધી

મેંદી તે વાવી માળવે એનો રંગ ગયો ગુજરાત રે મેંદી રંગ લાગ્યો રે — નાનો દેરીડો લાડકો ભાભી, રંગો તમારા ...

એક અતિથિને આંગણે દીઠો. ભિક્ષાનું પાત્ર ન્હોતું એના હાથમાં, ચીપિયો કે ન્હોતો વેષ, પહેર્યું હતું એ તો દેખાતું યે નહોતું, ...

હોઠમાં હજાર વાત, એથીયે અનેક લાખ વાત નેનમાં; કૈંક દર્દ, રોષ, શોક, હાસ્ય ને ઉમંગનાં પળે પળે ફરે છે ચિત્ર ...

નવાનગરની વહુવારુ, તારો ઘૂમટો મેલ્ય, વડવાઈઓની વચમાં જો ને નીકળી નમણી નાગરવેલ્ય : નવાનગરની વહુવારુ તારો ઘૂમટો મેલ્ય. તાળાં નંદવાણાં ને ...

તારે કાંઠે નથી કોઈ ઐશ્વર્યે ઓપતી કથા કે ના કો' લુપ્ત લંકાનાં પાદચિહ્ને તહીં પડ્યાં; જેમ કો' માવડી હેતે ઝૂલાવે ...

વીજકડાકે આભ તૂટે ત્યમ વીરની હાકલ થાતી, દિશદિશની રણભેરી રણનાં ગીત ગુલાબી ગાતી; 'શૂરા, ઘર કોતર છોડો, સૂની ધરતી ઢંઢોળો.' ...

ઊઘડે છે આભ લાખ કિરણોની કૂંચીએ રંગી દિશાઓની ડાળીઓ જી રે; નાચે પ્રભાત ચડી મોજાંની મેડીએ, ફીણની ઉછાળે ફુલવાડીઓ જી ...

અહીં હશે ચમકી વીજ એક દિ' ખણખણાટ થતાં હથિયારના; વહી હશે નવ-શોણિતની નદી બલી થતાં કંઈ બત્રીસલક્ષણા. શૂરકથા શત વર્ષ ...

વણમાપી, ઘનધૂંધળી લાંબી પર્વતમાળ, તું એનો ગોવાળ, ખંભે કાળી કામળી. તું ચાંદાનું બેસણું, હરનું ભવ્ય લલાટ, નભહિંડોળાખાટ, કિરણઆંકડીએ જડી. પરાજયોની ...

પ્રભુજીને પડદામાં રાખ મા પૂજારી, તારા- આતમને ઓઝલમાં નાખ મા. વાયુ વીંઝાશે ને દીવડો હોલાશે એની, ભીતિ વંટોળિયાની ભાખ મા, ...