Tag: જયન્ત પાઠક

ચોકની વચ્ચે ઊભી કરેલી શૂળી પર ચઢી હસતાં હસતાં વીંધાઈ જવાની હિંમત છે ? ધગધગતા અંગારાને હથેળીમાં લઈને રમાડવાની આવડત ...

થોડો વગડાનો શ્વાસ મારા શ્વાસમાં, પહાડોનાં હાડ મારા પિંડમાં ને નાડીમાં નાનેરી નદીઓના નીર. છાતીમાં બુલબુલનો માળો ને આંગળીમાં આદિવાસીનું ...

કવિતા કરવાનું બંધ કરીએ તો શું થાય ? સરવરો સુકાઈ જાય ? નદીઓ વહેતી થંભી જાય ? ડુંગરા ડોલી ઊઠે ...

ચોકની વચ્ચે ઊભી કરેલી શૂળી પર ચડી હસતાં હસતાં વીંધાઈ જવાની હિંમત છે ? ધગધગતા અંગારાને હથેળીમાં લઈને રમાડવાની આવડત છે ? ...

તારા પ્રેમની કવિતા કરીને એકલો એકલો વાંચું છું ત્યારે - સામેનું વૃક્ષ ડોલી ઊઠે છે; છેડાયેલી કોયલ બોલી ઊઠે છે; ...

અંધકારના આદિમ વનથી - અસલ વતનથી - હમણાં આવ્યો છું બ્હાર હજી હમણાં છેદાઈ નાળ ! સૂંઘી લો તાજા પ્રસવેલા ડિમ્ભ ...

વાયા વસંતપવનો વનમાં, દ્રુમોની કાયા થકી પરણ-ચુંદડીઓ ઉડાડી; શી સોહતી ફૂલથી અંગકલા ઉઘાડી ! સૌ રંગમાં, શરમ રાખતું કોણ કોની? ફૂલે ...

તવ ચરણે, તવ શરણે પ્રભુ હે આ જીવને ને મરણે. આ મુજ મનની ચંચલ ધેનુ મુરલી મધુરના નાદે; રહો અનુસરી ...

પલ પલ વ્યાકુલ પ્રાણ પ્રીતમ હે પલ પલ વ્યાકુલ પ્રાણ. દિનભર તુજને ફરું ઢૂંઢતો જગ જંગલ કેડીમાં; રાતે અવિરત રાખું ...

પ્રિયજનની પગલીઓ જાણે વનફૂલની ઢગલીઓ ! એનાં દરશનથી દિલ અવનવ ધરે રંગ ને રૂપ; એના સ્મરણપરાગે લોટે મનનો મુગ્ધ મધુપ; મ્હેકે ...