Tag: ‘શૂન્ય’ પાલનપુરી

પીડા શમી ગયાનું કદી છળ નહીં કરે સેવાના કોઈ યત્નને નિષ્ફળ નહીં કરે સુંદર તબીબ હોય તો એક વાતનો છે ...

આંખડી છેડે સરગમ, હૃદય તાલ દે, અંતરો ગાય પંચમના સૂરે ગઝલ; દર્દ અંગડાઇ લે, પ્રેમ ઝૂમી ઊઠે, રૂપ ઝણકાવે પાયલ ...

પરિચય છે મંદિરમાં દેવોને મારો, અને મસ્જિદોમાં ખુદા ઓળખે છે. નથી મારું વ્યક્તિત્વ છાનું કોઇથી, તમારા પ્રતાપે બધા ઓળખે છે. ...

દુ:ખમાં જીવનની લાણ હતી, કોણ માનશે ? ધીરજ રતનની ખાણ હતી, કોણ માનશે ? શૈયા મળે છે શૂળની ફૂલોના પ્યારમાં ...

હેમ સો ટચનું હશે પણ યોગ્ય એ ઠરશે નહીં જ્યાં લગી ખુદ પથ્થરોથી પાર ઊતરશે નહીં લાખ પટકે શિર કિનારા ...

એ ગોકુળિયા માં કનૈયો ને રણમેદાને ચક્રધારી છે, એજ નરશૈયાં નો કેદાર ને એજ મીરાંનો ગિરધારી છે, એ જ કુરુક્ષેત્રે...

પરિચિત છું છતાંયે દૂર ખૂણામાં ઉભેલો છું, મને શું ઓળખે લોકો સમય વીતી ચુકેલો છું. તિરસ્કારો અભિમાની ગણીને યોગ્ય એ...

કુદરતના ખેલ હાથમાં આવી નહીં શકે, કળીઓને ગલીપચીથી હસાવી નહીં શકે. મારા કવનનું આટલું ઊંડું મનન ન કર, કંઈ યાદ થઈ ...

सब को मालूम है मैं शराबी नहीं फिर भी कोई पिलाए तो मैं क्या करूँ सिर्फ़ एक बार नज़रों से...